Ale to było rok temu. Tymczasem niedawno na sklepowe półki trafiła druga generacja Nic-fona, o oryginalnej nazwie… Nothing Phone (2). Tym razem producent nie może liczyć na żadną ulgę na start – nowy model musi się sam obronić na tle konkurencji. Na całe szczęście pod względem specyfikacji widać tu zdecydowany krok w dobrym kierunku.
Nothing Phone (2) wyposażony został we flagowy układ Qualcomm Snapdragon 8+ Gen 1, więc śmiało można zakładać, że jest od poprzednika znacznie bardziej wydajny. Mamy tu także wyświetlacz LTPO OLED o przekątnej 6,7”, podwójny aparat o rozdzielczości 50 Mpix oraz akumulator o pojemności 4700 mAh. Nie zabrakło też znaku rozpoznawczego marki: oświetlenia Glyph.
Na papierze druga generacja Nothing Phone’a wygląda więc bardzo obiecująco. Niestety wszystkie te swoje usprawnienia mają swoją cenę… i to całkiem dosłownie. Nothing Phone (2) to już nie średniak, którego kupimy poniżej 2000 zł, a smartfon premium. W swoim wariancie z 12 GB RAM i 256 GB pamięci wewnętrznej telefon kosztuje 3290 zł. W tej kwocie dużo trudniej wybaczyć ewentualne niedoróbki.
W takim razie czy producentowi udało się stworzyć warty uwagi telefon z górnej półki? O tym mialem okazję się przekonać w ciągu ostatnich kilku tygodni, kiedy korzystałem z Nothing Phone (2) jako swojego głównego telefonu.

Co w zestawie?

Najbardziej interesującym elementem zestawu pudełka z Nothing Phone (2) jest… cóż, samo pudełko. Nothing to chyba jedyny producent, który pakuje swoje telefony w jednorazowy kartonik, co może być upierdliwe, jeśli z jakiegokolwiek powodu musielibyśmy telefon z powrotem do niego schować.

A co w środku? W środku raczej skromnie, bo poza telefonem znajdziemy tu wyłącznie dokumentację, kluczyk tacki SIM i przewód USB-C.

Wygląd

Wygląd to chyba najbardziej charakterystyczna cecha Nothing Phone’ów. Producent chciał się wyróżnić i trzeba przyznać, że mu się to udało. Nawet jeśli bryła urządzenia nie odbiega od powszechnie przyjętych standardów, to i tak trudno pomylić je z jakimkolwiek innym telefonem.
Od frontu akurat fajerwerków nie ma. Ot, płaska tafla szkła i duży wyświetlacz z zaokrąglonymi rogami. Pośrodku górnej belki umieszczono małe oczko przedniego aparatu. Ramki są co prawda nieco szersze niż przyjęło się w tym segmencie, ale za to symetryczne. To taki drobiazg, który pomaga budować wizerunek urządzenia klasy premium.
Znacznie bardziej interesujące jest to, co znajdziemy na pleckach. Zacznę od drobiazgu: tylna tafla szkła jest teraz lekko zaokrąglona, co stanowi jedną z kilku zmian względem poprzednika. Podejrzewam jednak, że dla większości osób główną atrakcją będzie fakt, że tył obudowy jest przeźroczysty, a pod spodem znajdziemy diody, składające się na podświetlenie Glyph.

Do tego wątku jeszcze wrócimy. Ważne jest jednak to, że tył Nothing Phone (2) prezentuje się bardzo niecodziennie i trudno go pomylić z jakimkolwiek innym urządzeniem… no, może z wyjątkiem Nothing Phone (1).
Boczne ramki urządzenia wykonano z aluminium. Są matowe i – w przeciwieństwie do plecków – całkiem płaskie. Nie znajdziemy tu też większych niespodzianek, jeśli chodzi o rozmieszczenie elementów.
U góry mamy jeden z mikrofonów.

Z prawej znalazł się przycisk zasilania.

U dołu mamy głośnik multimedialny, kolejny mikrofon, gniazdo USB-C i tackę nanoSIM.

Z lewej umieszczono z kolei przyciski regulacji głośności.

Wykonanie

Obudowa Nothing Phone (2) wykonana jest z dwóch tafli szkła Gorilla Glass 5 oraz aluminiowej ramki. Urządzenie sprawia bardzo solidne wrażenie, a spasowanie elementów nie budzi zastrzeżeń. Pod tym względem nowy model wypada nieznacznie lepiej od poprzednika i trzyma poziom, którego oczekiwałbym od urządzenia z wyższej półki cenowej.
Jeśli miałbym na coś pomarudzić – fajnie byłoby dostać pełną wodoszczelność. Niestety Nothing Phone (2) może pochwalić się wyłącznie odpornością na zachlapania na poziomie IP54.

Wygoda

Nothing Phone (2) to duży telefon z płaskimi ramkami, co w zasadzie z definicji oznacza, że niezbyt nadaje się do obsługi jedną ręką. Co prawda zaokrąglone plecki pomagają nieco w pewnym chwycie, ale posiadacze małych dłoni i tak nie będą zachwyceni. No i przyciski niepotrzebnie rozrzucono na przeciwległe krawędzie, przez co korzystanie z nich wymaga zmiany chwytu lub wspomagania się drugą ręką.
Trzeba natomiast zauważyć, że duży rozmiar Nothing Phone’a (2) nie przeszkadzał mi tak, jak w innych telefonach o podobnej przekątnej wyświetlacza. Jest dobrze wyważony, pewnie leży w dłoni i nie ciąży nadmiernie w kieszeni. Trudno od takiego kolosa oczekiwać więcej.

Wyświetlacz

Wyświetlacz na pokładzie Nothing Phone (2) to panel LTPO OLED o przekątnej 6,7” i rozdzielczości 1080x2412, co daje zagęszczenie pikseli na poziomie ok. 394 PPI. Częstotliwość odświeżania to maksymalnie 120 Hz.
Ekran w codziennym używaniu sprawuje się dobrze. Mamy perfekcyjną czerń oraz nieskończony kontrast – jak we wszystkich panelach OLED – a także dobre kąty widzenia. Czytelność w jasnym słońcu nie budzie zastrzeżeń, a jasność maksymalna w trybie automatycznym potrafi sięgnąć 990 nitów.

Jasność maksymalna	Temperatura bieli	Kontrast	Pokrycie gamutów	Błąd ΔE
Auto: 990 cd/m² Ręcznie: 492 cd/m²	Żywe: 6505K Standard: 6385K	n/d	Tryb Żywe: sRGB: 99,4% Adobe RGB: 85,3% DCI-P3: 91,7%	Tryb Standard: Średni: 0,87 Maksymalny: 4,21

Odwzorowanie kolorów jest w porządku, aczkolwiek konkurencja radzi sobie pod tym względem lepiej. Przykładowo, pokrycie gamutu Adobe RGB to „tylko” 85,3 procent, podczas gdy w segmencie wyższym i premium jesteśmy przyzwyczajeni do wartości przekraczających 90 procent. Trzeba natomiast przyznać, że do kalibracji trudno mieć jakiekolwiek zastrzeżenia. W trybie Standard średni błąd ∆E to tylko 0,87, co jest rewelacyjną wartością.

Wydajność

W środku Nothing Phone (2) pracuje układ Qualcomm Snapdragon 8+ Gen 1, czyli topowa jednostka, tyle że z zeszłego roku. Mówimy tu o procesorze wykonanym w litografii 4 nm, na który składa się pojedynczy rdzeń Cortex-X2 3,0 GHz, trzy Cortex-A710 2,5 GHz oraz cztery Cortex-A510 1,8 GHz. Całość uzupełnia układ graficzny Adreno 730, 8 lub 12 GB RAM i nawet 512 GB pamięci wewnętrznej UFS 3.1.
Wydajność Nothing Phone (2) to ciekawy temat. Już na podstawie doboru podzespołów można się domyślić, że bicie rekordów szybkości nie było dla producenta priorytetem. Kolejnym dowodem na to jest obniżone taktowanie rdzenia Cortex-X2, przez co telefon wypada w testach benchmarkowych gorzej od innych urządzeń o podobnej specyfikacji. 

Wydajność ogólna	AnTuTu V9	Geekbench 5		AI Benchmark
		Jeden rdzeń	Wszystkie rdzenie
ASUS Zenfone 9	1082688	1317	4324	1375
ASUS Zenfone 10	1308235	1470	4971	2108
Honor Magic5 Pro	1215953	1431	4417	2014
HTC U23 Pro	528867	787	2853	505
iPhone 12 mini	669854	1584	4039	-
iPhone 14 Pro	943614	1886	5409	-
iPhone 14 Pro Max	972455	1891	5449	-
iPhone SE 3 2022	726306	1734	4566	-
Motorola Edge 40	694072	759	3305	202,4
Motorola Edge 40 Neo	504002	785	2223	185
Nothing Phone (1)	579834	715	2811	86,1
Nothing Phone (2)	857679	989	3653	1752
OnePlus 10T	1026360	1323	3994	1350
OnePlus 11 5G	1250574	1495	4930	2006
OnePlus Nord 2 5G	681180	843	3361	125,1
OnePlus Nord 3	969753	1189	3976	990,8
Samsung Galaxy A54	509196	782	2771	-
Samsung Galaxy S22	862637	706	3378	107,4
Samsung Galaxy S22 Ultra	864815	1157	3463	103,4
Samsung Galaxy S23	1152121	1550	4981	2038
Samsung Galaxy S23+	1218971	1513	4968	2027
Samsung Galaxy S23 Ultra	1254959	1574	4894	2027
Sony Xperia 5 V	1172733	1455	4743	2021
Sony Xperia 10 V	392305	665	1921	44
Xiaomi 13	1292004	1484	5056	2063
Xiaomi Poco F4 GT	916160	1251	3655	1119
Xiaomi Poco F5 Pro	1094279	1267	4007	1732

Tylko czy to ważne? Nawet jeśli testowany model został przez producenta nieco „wykastrowany”, to w codziennym używaniu nie daje się tego odczuć. Szybkością działania dużo bliżej mu do urządzeń flagowych niż popularnych średniaków, a i z bardziej wymagającymi zastosowaniami, np. grami, poradzi sobie bez większego problemu.

Wydajność w grach	3D Mark		GFXBench offscreen		Maksymalna temperatura obudowy [°C]
	Wild Life Extreme	Wild Life Extreme Stress Test	Aztec Ruins Vulkan High Tier (1440p Offscreen)	Car Chase (1080p Offscreen)
ASUS Zenfone 9	2766	52,90%	2976	6172	48
ASUS Zenfone 10	Maxed out	45,80%	3978	7703	46,8
Honor Magic5 Pro	3663	35,20%	4301	7426	47
HTC U23 Pro	830	99,60%	1064	2208	50,9
iPhone 12 mini	2183	62,80%	2251,08	4072,04	45,1
iPhone 14 Pro	3342	67,00%	2692	3257	44,9
iPhone 14 Pro Max	3378	68,90%	3402	6088	47
iPhone SE 3 2022	1838	80,20%	2432,43	3959,98	45,2
Motorola Edge 40	1267	99,10%	1277	2958	47,5
Motorola Edge 40 Neo	699	99,20%	812,6	1551	49,8
Nothing Phone (1)	694	99,60%	1010	2195	39,3
Nothing Phone (2)	2811	60,40%	2938	4514	42
OnePlus 10T	2766	90,00%	3304	6022	47
OnePlus 11 5G	3707	54,90%	4435	7514	48,3
OnePlus Nord 2 5G	-	-	1313	2951	46,5
OnePlus Nord 3	2393	56,20%	2737	4666	45,6
Samsung Galaxy A54	811	99,60%	848,4	1808	34,8
Samsung Galaxy S22	1740	68,50%	1994	3295	44,1
Samsung Galaxy S22 Ultra	2023	64,70%	1883	4267	45,8
Samsung Galaxy S23	3780	75,00%	4356	7613	42
Samsung Galaxy S23+	3853	67,10%	4488	7035	44,3
Samsung Galaxy S23 Ultra	3845	67,30%	4560	7616	46,2
Sony Xperia 5 V	3702	56,70%	4384	7575	48,5
Sony Xperia 10 V	361	98,90%	523,9	1150	35,4
Xiaomi 13	3652	95,10%	4184	7092	45,5
Xiaomi Poco F4 GT	2565	45,50%	2996	5660	46,7
Xiaomi Poco F5 Pro	2150	66,30%	3299	6022	44

Ale po co obniżać wydajność własnego telefonu? Jedną z bardziej oczywistych odpowiedzi wydaje się poprawa kultury pracy. Faktycznie, Nothing Phone (2) wypada na tym polu odrobinę lepiej niż pozostali rywale o podobnej wydajności. Przede wszystkim temperatura obudowy pod obciążeniem to maksymalnie 42 °C, co jest wynikiem zupełnie rozsądnym dla tej klasy sprzętu. Gorzej, że już throttlingu termicznego wyeliminować się nie udało. Podczas używania wydajność telefonu nadal potrafi spaść do ok. 60 procent. Cel więc osiągnięto, ale tylko częściowo.

Biometria

Nothing Phone (2) wyposażony został w optyczny skaner linii papilarnych zintegrowany z wyświetlaczem. Jest on na tyle duży, że korzystanie z niego nie sprawia żadnych problemów, a pod względem szybkości i poprawności działania wypada wręcz wzorowo. Tutaj nie ma się do czego przyczepić.

Podświetlenie Glyph

Unikalną cechą smartfonów marki Nothing jest podświetlenie Glyph. W nowym modelu zostało ono nieco ulepszone. Zwiększono liczbę niezależnych stref podświetlenia na pleckach. Pozwala to na szerszy zakres personalizacji oraz rozszerzoną funkcjonalność.

Tu jednak jest pies pogrzebany. Choć producent stara się rysować Glyph jako praktyczny i funkcjonalny dodatek, w praktyce trudno go takim nazwać. Z Nothing Phone (2) korzystałem więcej niż z większości telefonów, które otrzymuję na testy, a mimo to przez niecałe dwa miesiące użyłem Glypha tylko dwa razy: raz w formie latarki i raz, żeby szybko podejrzeć, ile czasu zostało do przyjazdu mojego Ubera.

Niestety, choć większość zastosowań tutejszego podświetlenia na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo praktyczna, to ich użyteczność przekreśla jeden drobiazg: używając telefonu patrzymy na ekran, a nie na plecki, gdzie umieszczono diody. Aktywne wykorzystanie podświetlenia Glyph np. jako rozbudowanej diody powiadomień wymaga dodatkowego wysiłku i pamiętania m.in. o odkładaniu telefonu wyświetlaczem do dołu. Kompletny bezsens, prawda?
Nie da się natomiast ukryć, że jest to coś, co dodaje testowanemu modelowi bardzo dużo indywidualnego charakteru. Przerost formy nad treścią? Tak, ale z drugiej strony… czy to źle? Lepsze to niż kolejny model, wyglądający tak jak setka pozostałych.

Komunikacja

Nothing Phone (2) obsługuje łączność 5G oraz posiada miejsce na dwie karty nanoSIM. Czego zabrakło? Obsługi kart eSIM. Nie jest to może duże przeoczenie, niemniej w przypadku telefonu z tego segmentu wypada je wypunktować.
Z innych standardów łączności mamy tu Wi-Fi 6, Bluetooth 5.3 i NFC. Jest też złącze USB-C, choć niestety obsługuje ono wyłącznie prędkości na poziomie USB 2.0. 
Jeśli chodzi o usługę lokalizacji, wykorzystuje ona technologie GPS, GLONASS, BDS, GALILEO, QZSS i NavIC.

Interfejs

Nowy smartfon marki Nothing pracuje pod kontrolą Androida 13 z nakładką Nothing OS 2.0.

Interfejs przygotowany przez firmę Nothing jest pod wieloma względami bardzo interesujący. Modyfikacje wprowadzone przez producenta są bardzo odważne. Mam tu na myśli charakterystyczny font, imitujący wyświetlacz typu dot matrix, czarno białe ikonki oraz zestaw unikalnych widżetów. Podobną estetykę znajdziemy także w aplikacjach przygotowanych przez producenta, takich jak Pogoda czy Rejestrator (dyktafon).

Wszystkie te elementy oczywiście mogą się podobać. Osobiście jednak odebrałem wszystkie autorskie ingerencje producent w interfejs jako niechlujne i mało czytelne. Na całe szczęście zostały one zaaplikowane bardzo powierzchownie. Wystarczy zmienić tapetę, usunąć z pulpitu widżety producenta i nagle Nothing OS jest niemal nie do odróżnienia od czystego Androida.

Osobiście chwalę sobie takie podejście. Zamiast wymyślać koło na nowo, producent załatał kilka luk czystego Androida i dostarczył nam system, który jest funkcjonalny i oferuje niezłe możliwości personalizacji.

Jak obiecuje producent, Nothing Phone (2) ma otrzymać trzy duże aktualizacje Androida (trzy lata wsparcia) oraz cztery lata aktualizacji bezpieczeństwa. To dobry wynik, o ile firma się z tej deklaracji wywiąże. Aktualnie musimy wierzyć na słowo.

Dźwięk

Nothing Phone (2) nie posiada gniazda jack (szok, prawda?), ale posiada głośniki stereo. To oczywiście zaleta. Szkoda jedynie, że jak na ten segment nie są to szczególnie dobre głośniki. Brzmienie skupione jest na wyższej średnicy i brakuje w nim niskich tonów. Co więcej, balans pomiędzy kanałami pozostawia sporo do życzenia, przez co efekty przestrzenne brzmią mało wiarygodnie. Jasne, w telefonie za 1500 zł pewnie by mi to nie przeszkadzało, ale od sprzętu ponad dwukrotnie droższego oczekuję więcej.

Aparat

Aplikacja aparatu pokładzie Nothing Phone (2) oferuje podstawową funkcjonalność oraz prosty interfejs, wykorzystujący wirtualny pierścień do przełączania między trybami. Funkcjonalnie wypada ok. Jest spartańska, ale swoją funkcję spełnia. Bolą mnie natomiast dwie rzeczy: stanowczo zbyt czuła poziomica, która okazuje się bezużyteczna przy zdjęciach z ręki, oraz font, który jest koszmarnie wręcz nieczytelny.

Znajdziemy tutaj także tryb manualny (Ekspert). Został on zakopany nieco głębiej, niż bym sobie życzył. Bije też od niego pewna spartańskość. Poza zmianą parametrów ekspozycji i opcją zapisu plików RAW nie ma tutaj zbyt dużo.

A szkoda, bo na papierze tutejszy aparat wydaje się mieć potencjał. Na pleckach znajdziemy podwójną jednostkę z aparatem szeroko- i ultraszerokątnym. Obydwa charakteryzują się rozdzielczością 50 Mpix.
Główny moduł bazuje na matrycy w rozmiarze 1/1,56”. Sparowano go z obiektywem o ogniskowej odpowiadającej 24 mm dla pełnej klatki oraz przysłonie f/1.9. Do dyspozycji mamy także optyczną stabilizację obrazu (OIS), co w tym segmencie można już w gruncie rzeczy uznać za standard.
Zdjęcia wykonane głównym aparatem za dnia prezentują się dobrze. Zastosowany algorytm przetwarzania obrazu obchodzi się z fotografiami stosunkowo łagodnie – nie podbija nadmiernie kontrastu i nasycenia ani nie wprowadza agresywnego wyostrzania, które pojawia się często u konkurencji. Obraz prezentuje się dzięki temu naturalnie i dobrze znosi dalszą obróbkę w programach graficznych. Gorzej, że nie ma tu nic, co tuszowałoby np. wyraźny spadek ostrości w rogach kadru.
Jakość zdjęć po zmroku również wypada w porządku, choć daleki jestem od zachwytów. Widać, że duża matryca oraz optyczna stabilizacja robią robotę, ponieważ fotografie są ostre i szczegółowe. Problemem może się natomiast okazać odwzorowanie kolorów. W sztucznym oświetleniu telefon miewa problemy z doborem poprawnego balansu bieli, a idąc za ciosem, także poprawnych parametrów kontrastu i nasycenia. Wykonane w takich warunkach fotografie wyglądają na wypłowiałe i mają wyraźny zafarb, przez co prezentują się mało atrakcyjnie.
Zastosowany aparat ultraszerokokątny ma rozdzielczość 50 Mpix i kąt widzenia rzędu 114°. Ma także pełny autofokus, dzięki czemu może pełnić rolę aparatu makro.
Wykonane z jego pomocą zdjęcia na ekranie telefonu prezentują się bardzo dobrze. Mają ładne kolory, szeroki zakres dynamiki i niezłą ostrość. Niestety na zbliżeniach da się dostrzec kilka problemów i to dość poważnych. Szczegółowość jest w najlepszym razie przeciętna, a wady optyki nie są korygowane praktycznie w ogóle. W efekcie mamy duży spadek ostrości w pobliżu krawędzi kadru i kolorowe otoczki wokół praktycznie wszystkich kontrastujących krawędzi. Myślę, że w tym segmencie można już oczekiwać nieco więcej. Z drugiej strony aparatem ultraszerokim można zrobić całkiem przyzwoite zdjęcia po zmroku, więc za to plus.
No i, ku mojemu zaskoczeniu, Nothing Phone (2) naprawdę dobrze radzi sobie ze zdjęciami makro. Te faktycznie są ostre, mają ładnie odwzorowane kolory i atrakcyjne, naturalne rozmycie tła. Ba, zaryzykuję stwierdzenie, że w tej roli aparat ultraszerokokątny odnajduje się dużo lepiej niż w swoich podstawowych zastosowaniach.

Wreszcie mamy aparat przedni o rozdzielczości 32 Mpix oraz przysłonie f/2.5. Nie ma autofokusu, ale poza tym to całkiem niezła jednostka. Zdjęcia są ostre, kolory naturalne oraz mają poprawną ekspozycję – nawet w sztucznym świetle.

Zdjęcia z aparatu

Aparat główny

[

Aparat ultraszeroki

[

Aparat przedni

[

Wideo

Wspomniałem, że aplikacja aparatu jest dość spartańska i w sumie to samo mógłbym napisać o jej trybach wideo. Dostajemy bardzo prosty interfejs, gdzie znajdziemy wszystko, co trzeba, ale nic więcej. Co warto podkreślić, nie ma trybu manualnego, który w tym segmencie staje się coraz popularniejszym dodatkiem.

Samo wideo nagramy w rozdzielczości maksymalnie 4k i 60 kl./s. (oraz nawet 480 kl./s. w trybie slow motion). Zarejestrowany obraz prezentuje się dobrze. Kolory oraz oświetlenie wyglądają naturalnie, a w kadrze nie ma zbyt dużo szumu. Nie mam też zastrzeżeń do szczegółowości. Co jednak najbardziej istotne – nawet w trybie 4K i 60 kl./s. możemy cieszyć się skuteczną stabilizacją obrazu.
Po zmroku spadek jakości jest wyraźny. Przede wszystkim w kadrze pojawia się dużo szumu, a kolory cierpią na podobną przypadłość, jak ta opisana w przypadku zdjęć: niefortunny dobór balansu bieli i zafarb w sztucznym świetle. Generalnie jednak Nothing Phone (2) nawet w tych warunkach prezentuje bardzo przyzwoity poziom i dobrze sprawdzi się do okazjonalnego nagrywania wideo.

Bateria

Nothing Phone (2) wyposażono w akumulator o pojemności 4700 mAh. Trochę szkoda, że mimo tak dużych gabarytów nie udało się tutaj upchnąć ogniwa 5000 mAh, ale 300 mAh dużej różnicy robić nie powinno.
Jeśli chodzi o czas pracy na jednym ładowaniu, wypada on całkiem dobrze. W naszym teście telefon wytrzymał 538 minut przeglądania Internetu oraz korzystania z multimediów i to w bardziej wymagającym trybie 120 Hz. W praktyce telefon radził sobie z całym dniem intensywnej pracy bez konieczności rozglądania się za gniazdkiem. Podejrzewam, że w rękach mniej wymagającego użytkownika dałoby się wycisnąć nawet 1,5 dnia, choć ręki sobie uciąć nie dam.

	TELEPOLIS MARK (minuty)		Godziny pracy	Bateria (mAh)	Ustawienia ekranu
	SoT	Heavyuser			Przekątna	Rozdzielczość	Odświeżanie
ASUS Zenfone 10 120 Hz	451	217	33	4300	5,92"	1080 x 2400	120 Hz
ASUS Zenfone 10 60 Hz	623	313	47	4300	5,92"	1080 x 2400	60 Hz
Honor Magic5 Pro 60 Hz	708	312	51	5100	6,81	1312 × 2848	1-120 Hz
Motorola Edge 40 144 Hz	438	209	32	4400	6,55"	1080 x 2400	144 Hz
Motorola Edge 40 60 Hz	588	224	41	4400	6,55"	1080 x 2400	60 Hz
Motorola Edge 40 Neo 144 Hz	457	306	38	5000	6,55"	1080 x 2400	144 Hz
Motorola Edge 40 Neo 60 Hz	598	335	47	5000	6,55"	1080 x 2400	60 Hz
Nothing Phone (1) 120 Hz	419	342	38	4500	6,55"	1080 x 2400	120 Hz
Nothing Phone (1) 60 Hz	590	383	49	4500	6,55"	1080 x 2400	60 Hz
Nothing Phone (2) 120 Hz	538	299	42	4700	6,7"	1080 x 2412	120 Hz
Nothing Phone (2) 60 Hz	722	280	50	4700	6,7"	1080 x 2412	60 Hz
OnePlus 10T 60 Hz	503	250	38	4800	6,7"	1080 x2412	60 - 120 Hz
OnePlus 11 5G 120 Hz	503	250	38	5000	6,7"	1440 x 3216	120 Hz
OnePlus 11 5G 60 Hz	-	230	-	5000	6,7"	1440 x 3216	60 Hz
OnePlus Nord 2 5G 90 Hz	347	223	29	4500	6,43"	1080 x 2400	90 Hz
OnePlus Nord 2 5G 60 Hz	558	240	40	4500	6,43"	1080 x 2400	60 Hz
OnePlus Nord 3 120 Hz	368	245	31	5000	6,74"	1240 x 2772	120 Hz
OnePlus Nord 3 60 Hz	415	279	35	5000	6,74"	1240 x 2772	60 Hz
Samsung Galaxy S22 120 Hz	383	361	37	3700	6,1"	1080 x 2340	120 Hz
Samsung Galaxy S22 60 Hz	439	381	41	3700	6,1"	1080 x 2340	60 Hz
Samsung Galaxy S22 Ultra 120 Hz	358	300	33	5000	6,8"	1440 x 3088	10-120 Hz
Samsung Galaxy S22 Ultra 60 Hz	468	311	39	5000	6,8"	1440 x 3088	60 Hz
Samsung Galaxy S22 Ultra 120 Hz	410	324	37	5000	6,8"	1080 x 2316	10-120 Hz
Samsung Galaxy S22 Ultra 60 Hz	557	383	47	5000	6,8"	1080 x 2316	60 Hz
Samsung Galaxy S23 60 Hz	648	228	44	3900	6,1"	1080 x 2340	(24) 48-120 Hz
Samsung Galaxy S23+ 120 Hz	715	291	50	4700	6,6"	1080 x 2340	48-120 Hz
Samsung Galaxy S23+ 60 Hz	690	267	48	4700	6,6"	1080 x 2340	60 Hz
Samsung Galaxy S23 Ultra 1-120 Hz	505	252	38	5000	6,8"	1440 x 3088	1-120 Hz
Samsung Galaxy S23 Ultra 60 Hz	725	233	48	5000	6,8"	1440 x 3088	60 Hz
Samsung Galaxy S23 Ultra 1-120 Hz	604	272	44	5000	6,8"	1080 x 2316	1-120 Hz
Samsung Galaxy S23 Ultra 60 Hz	777	294	54	5000	6,8"	1080 x 2316	60 Hz
Sony Xperia 10 V	-	513	-	5000	6,1"	1080 x 2520	60 Hz
Sony Xperia 5 IV 120 Hz	479	297	39	5000	6,1"	1080 x 2520	120 Hz
Sony Xperia 5 IV 60 Hz	607	298	45	5000	6,1"	1080 x 2520	60 Hz
Sony Xperia 5 V 120 Hz	668	402	54	5000	6,1"	1080 x 2520	120 Hz
Sony Xperia 5 V 60 Hz	899	362	63	5000	6,1"	1080 x 2520	60 Hz
Xiaomi 13	727	294	51	4500	6,36"	1080 x 2400	60 Hz
Xiaomi 13 Pro 120 Hz	479	215	35	4820	6,73"	1440 x 3200	120 Hz
Xiaomi 13 Pro 60 Hz	629	248	44	4820	6,73"	1440 x 3200	60 Hz
Xiaomi 13 Pro 120 Hz	681	278	48	4820	6,73"	1080 x 2400	120 Hz
Xiaomi 13 Pro 60 Hz	696	281	49	4820	6,73"	1080 x 2400	60 Hz
Xiaomi Poco F4 GT 120 Hz	409	199	30	4700	6,67"	1080 x 2400	120 Hz
Xiaomi Poco F4 GT 60 Hz	521	205	36	4700	6,67"	1080 x 2400	60 Hz
Xiaomi Poco F5 Pro 60 Hz	615	265	44	5160	6,7"	1080 x 2400	60 Hz
Xiaomi Poco F5 Pro 120 Hz	610	245	43	5160	6,7"	1080 x 2400	120 Hz
Xiaomi Poco F5 Pro 60 Hz	662	298	48	5160	6,7"	1440 x 3200	60 Hz
Xiaomi Poco F5 Pro 120 Hz	636	277	46	5160	6,7"	1440 x 3200	120 Hz

Jeśli chodzi o ładowarkę, to – niespodzianka – w pudełku jej nie znajdziemy. Na szczęście znalezienie kompatybilnego zasilacza nie powinno być problemem. Telefon korzysta z uniwersalnego standardu USB Power Delivery oraz pozwala na ładowanie przewodowe mocą maksymalnie 45 W. Do tego dochodzi ładowanie bezprzewodowe w standardzie Qi mocą 15 W oraz bezprzewodowe ładowanie zwrotne.

Podsumowanie

Tak jak Nothing Phone (1) był fajnym średniakiem, któremu doskwierało kilka problemów wieku dziecięcego, tak Nothing Phone (2) jest urządzeniem znacznie bardziej dojrzałym, ale i celującym w znacznie wyższy segment. To sprawia, że na pytanie czy warto go kupić, dużo trudniej udzielić jednoznacznej odpowiedzi.
Nie chcę, żeby ktoś mnie źle odebrał – to świetny smartfon. Inaczej nie wytrzymałbym z nim blisko dwóch miesięcy, prawda? Nothing Phone (2) ma praktycznie wszystko, czego oczekiwałbym od telefonu za te pieniądze. Wysoka wydajność? Jest. Bardzo dobra jakość wykonania? Jest. Wyświetlacz o świetnych parametrach? Jest. Porządny aparat? Też jest, choć z zastrzeżeniem, że zdjęcia w sztucznym świetle wyglądają tak sobie. Nawet do oprogramowania trudno się przyczepić, bo o ile do modyfikacji wdrożonych przez producenta można mieć pewne zastrzeżenia, o tyle są one powierzchowne, a pod spodem czeka na nas czysty Android.

Ale są też obszary, gdzie ewidentnie brakuje szlifu, jakiego oczekiwałbym od telefonu z górnej półki. Autorskie modyfikacje interfejsu wprowadzone przez producenta nie są ani funkcjonalne, ani czytelne, głośniki stereo grają przeciętnie, a zdjęcia wykonane aparatem ultraszerokim wyglądają fatalnie na dowolnym ekranie większym niż 8”. Nie jestem też przekonany co do sensu użycia procesora o fabrycznie ograniczonej wydajności. Wiecie, nie są to może wady poważne, ale kontrastują z wizerunkiem smartfona klasy premium.

No i tu jest pies pogrzebany, bo o ile nie mam wątpliwości, że Nothing Phone (2) jest świetnym smartfonem, o tyle w cenie 3290 zł raczej nie byłbym moim pierwszym wyborem. Dość powiedzieć, że za podobne pieniądze znajdziemy w sklepach m.in. Samsunga Galaxy S23, ASUSa Zenfone’a 9 czy Xiaomi POCO F5 Pro. Ba testowany niedawno OnePlus Nord 3 jest wyraźnie tańszy, a potrafi dotrzymać kroku bohaterowi dzisiejszego testu pod niemal każdym względem.
Żaden z tych smartfonów nie sprawi jednak, że będziecie wyróżniać się na ulicy, a Nothing Phone (2) jak najbardziej. Jeśli więc styl i indywidualny charakter są dla Was równie istotne, co parametry techniczne, to mam dobrą wiadomość – chyba właśnie znaleźliście telefon dla siebie ?

Ocena końcowa: 8/10

Plusy:

• Unikalny design
• Wysoka jakość wykonania
• Wysoka wydajność
• Wyświetlacz o bardzo dobrych parametrach
• Dobra jakość zdjęć i filmów za dnia
• Bardzo dobre zdjęcia makro
• Czysty Android
• Obietnica czterech lat wsparcia producenta
• Ładowanie bezprzewodowe

Minusy:

• Autorskie elementy interfejsu wyglądają niechlujnie
• Podświetlenie Glyph wygląda ciekawie, ale jest mało praktyczne
• Przeciętna jakość dźwięku z głośników stereo
• Kiepska korekcja wad optyki aparatu ultraszerokokątnego
• Nieco wygórowana cena

Smartfona do testów udostępniła firma Nothing.