Jak grać wygodnie i nie zrujnować sobie budżetu? To pytanie pewnie zadają sobie teraz setki uczniów i studentów. Myślę, że znam odpowiedź.

Monitor gamingowy AOC Q24G2A otrzymał ocenę końcową 9/10

Warto zacząć od tego, że na co dzień bardzo wysoko stawiam poprzeczkę swoim monitorom. Gdy nie pracuję ze zdjęciami i filmami, godzinami wpatruję się w szpalty tekstu. Po godzinach zaś nie stronię od zwiedzania fantastycznych światów, które po prostu muszą wyglądać dobrze.
 
Takie monitory są absurdalnie drogie (aktualnie pracuję na Philips Evnia 34", który debiutował w cenie ponad 6 tys. zł). Z chęcią sprawdziłam więc, w jakim stopniu moje wymagania spełni monitor za tysiaka: AOC Q24G2A. W chwili pisania recenzji można kupić za 999 zł. Moim zdaniem zalety przeważają nad wadami:
Wady:

• tylko niezbędne minimum złączy;
• paskudne głośniki;
• HDR tylko na papierze;
• brak fabrycznej kalibracji i pełnego pokrycia sRGB (nie jest to kluczowe do grania);
• brak ochrony wzroku (można to uzupełnić programowo);
• w trybie Overdrive Boost mogą pojawić się powidoki.

Zalety:

• trudno znaleźć tańszy monitor 1440p;
• praktyczna stopka z pivotem i szerokim zakresem regulacji;
• obsługa FreeSync Premium i G-SYNC Compatible;
• odświeżanie ekranu do 165 Hz z zachowaniem ostrości obrazu;
• szeroki zakres ustawień;
• jasność powyżej deklarowanych 350 nitów.

Monitor gamingowy AOC Q24G2A. Co trzeba wiedzieć?

AOC Q24G2A ma zapewnić dobre wrażenia z grania bez rujnowania budżetu i moim zdaniem robi to bezbłędnie. Kupił mnie właściwie od razu po wyjęciu z pudełka. Jest estetyczny, zajmuje niewiele miejsca na biurku i ma niezbędne minimum funkcji potrzebnych graczom. Przy tym złożenie go to 3 minuty roboty i nie potrzeba żadnych narzędzi, bo stopka ma śrubę z „uszkiem” ułatwiającym skręcenie. Monitor ma złącze VESA 10 × 10 i przełożenie go z nóżki z zatrzaskiem na wieszak to żaden problem.

AOC Q24G2A dostał 24-calową matrycę IPS (dokładnie 23,8") o rozdzielczości 2560 × 1440 (WQHD). To ciekawa decyzja, zapewniająca bardzo wysokie zagęszczenie pikseli na 24 calach i przyznam, że bardzo lubię pracować na takich monitorach. Dzięki temu mogę zmieścić na nim masę tekstu w godzinach pracy, a w czasie wolnym cieszyć się ostrym obrazem gry oglądanej z nieco większej odległości – z wygodnego fotela i z padem w dłoniach.
Jasność ekranu według producenta to 350 nitów, w praktyce zmierzyłam jednak ponad 380 nitów. To spokojnie wystarczy, by pracować bez zasłaniania okien. Jak przystało na monitor do grania, AIC Q24G2A może korzystać z AMD FreeSync Premium oraz NVIDIA G-SYNC Compatible (podczas testów korzystałam z tego drugiego). Czas reakcji GtG wynosi 4 ms. Częstotliwość odświeżania, z jaką może pracować monitor, zależy od używanego złącza:

• HDMI 2.0: 1440p, 144 Hz,
• DisplayPort 1.2: 1440p, 165 Hz.

Poza tymi złączami jest tu także gniazdo jack 3,5 mm dla dźwięku.

Matryca typu IPS zapewnia kąty widzenia dostatecznie dobre, bym mogła też obejrzeć film w towarzystwie. Fajerwerków kolorystycznych nie będzie, choć monitor (na papierze) obsługuje HDR10. Odradzam korzystanie ze wbudowanych 2-watowych głośników. Dialogi są zrozumiałe, ale słuchanie ich to żadna przyjemność. 

Odwzorowanie kolorów, podświetlenie, odświeżanie i lagi

Odwzorowanie barw na monitorze AOC Q24G2A jest średnie, przy czym nie stawiam tu poprzeczki wysoko – to monitor do grania, a nie do obróbki zdjęć. Niemniej możemy tu liczyć najwyżej na prawidłowe wyświetlenie barw z palety sRGB. Monitor otrzymał matrycę z 6-bitową głębią kolorów i systemem FRC (Frame Rate Control). W teorii powinien udawać, że ma szerszą paletę barw, niż ma w rzeczywistości. W praktyce rzeczywiście obraz jest atrakcyjny, ale niekiedy brakuje płynnych przejść tonalnych (widać to niekiedy na niebie w grach). Ma to też negatywny wpływ na odwzorowanie kolorów. Myślę, że przy tym także trym HDR jest zbędny, bo nic nie wnosi do doświadczeń użytkownika.
Od razu po uruchomieniu obraz (słusznie) wydawał mi się nieco zielony, a czerwienie przesadnie nasycone, ale można to skorygować z użyciem regulacji RGB w oprogramowaniu monitora.

We wstępie wspomniałam, że maksymalna jasność monitora na białej planszy doszła do 380-390 nitów. Zmierzyłam tę wartość na środku matrycy. Na bokach i w rogach widać, że podświetlenie nie jest idealnie równe – jasność na brzegach spada poniżej 340 nitów. Między krawędziami i środkiem sięga więc 15%. Nie jest to jednak poziom różnic, który by mnie odstraszył od grania, a już na pewno nie na monitorze za tysiąc złotych. Gorzej z czytaniem tekstu na jasnym tle – tu już widzę niedoskonałości.

Matryca jest w stanie wyświetlić kolory z przestrzeni sRGB i dobrze je odwzorować – jak na tę cenę oczywiście. Gamut matrycy ma objętość 107,8% przestrzeni sRGB, pokrywa się z nim w 97.8%. Średnia ΔE wynosi 0,44, co jest niezłym wynikiem. Maksymalna &Delta&E sięga 1,77, najgorzej wypadają kolory na granicy błękitów i zieleni.

Warto też dodać, że jak przystało na monitor do grania, jest tu kilka trybów zmieniających ustawienia ekranu dla konkretnego typu gier oraz jeden tryb, w którym można dopasować parametry samodzielnie. Różnią się one przede wszystkim jasnością i kontrastem, by wydobywać szczegóły z ciemnych fragmentów obrazu. Domyślnie współczynnik kontrastu to 1002:1, ale do wyścigów czy FPS jest zmniejszany nawet do 750:1. Tryby „tekst” i „internet” z kolei przyciemniają obraz, by nie męczyć wzroku w czasie pracy. Nie zabrakło trybu czarno-białego, przeznaczonego do czytania.
Zabrakło tu za to redukcji emisji niebieskiego światła. Jeśli więc zamierzasz korzystać z komputera wieczorem, warto sięgnąć po aplikację ocieplającą obraz, zależnie od pory dnia.
Dynamiczny obraz właściwie bez żadnych zmian w ustawieniach będzie wyglądał dobrze. Grałam głównie korzystając z G-Sync i żeby zauważyć delikatne smużenie w grze wyścigowej, musiałam patrzeć uważnie na ekran z odległości 20-30 cm. Jeśli jednak potrzebujesz czegoś więcej, w ustawieniach monitora można znaleźć „Overdrive” z czterema poziomami intensywności. Rzeczywiście są w stanie nieco poprawić ostrość obrazu w dynamicznych scenach. Odradzam jednak korzystanie z najwyższego ustawienia „Boost” – jego efekty moim zdaniem przekręcają licznik. Owszem, jest ostro, ale widać podejrzane powidoki (sprawdzałam w grach oraz w teście UFO).
Jeśli nie korzystasz z G-SYNC ani FreeSync, możesz spróbować jednego z 20 ustawień Motion Blur Reduction (MBR). Obraz może przy tym lekko migotać, ale gdy liczy się ostrość każdego piksela, warto spróbować.

Dizajn: nienachalna klasyka AOC

Wzornictwo AOC Q24G2A wyjątkowo przypadło mi do gustu. Można powiedzieć, że to klasyka AOC – z przodu nic nie wskazuje na to, że mamy do czynienia z modelem gamingowym. Dopiero z tyłu monitora można znaleźć charakterystyczne, czerwone elementy. Wszystko zostało wykonane z matowego tworzywa, co bardzo sobie cenię.
Na uwagę zasługuje tu stopka. Między jej „ramionami” na biurku można zmieścić klawiaturę (raczej taką bez bloku numerycznego) albo jakieś drobiazgi. Słupek ma zaś otwór, który pozwala wygodnie przeprowadzić kable. Dużo tych kabli nie będzie, bo monitor ma niezbędne minimum złączy.

Monitor jest nieduży (617,8 × 401,5-531,5 × 185 mm) i spokojnie zmieści się na małym biurku. Nóżka daje przy tym sporą regulację wysokości – aż 30 cm. Miłym zaskoczeniem jest możliwość przekręcenia monitora o 90° (pivot), której brakuje w wielu droższych modelach.
Do obsługi menu OSD służy 5 przycisków na dole obudowy. Tu można powiedzieć, że jeśli widziałeś jedno OSD AOC, widziałeś je wszystkie. Interfejs jest toporny, ale nie mogę powiedzieć, że jest nieczytelny. Wszystkie funkcje znalazłam bez najmniejszego problemu.

Pobór mocy monitora w stanie uśpienia jest znikomy – poniżej 0,5 W. W czasie pracy na ustawieniach domyślnych (tryb standard) pobór mocy nie przekraczał 35 W. Podkręcenie jasności do maksymalnej wartości zaowocuje wzrostem poboru mocy do 40-41 W. Jest to więc monitor raczej tani w utrzymaniu.
Testowany monitor waży tylko 4,78 kg. W zestawie znalazł się kabel zasilający oraz kable DisplayPort i HDMI, jest więc gotowy do pracy od razu po kupnie. To wszystko sprawia, że praca z nim jest zaskakująco przyjemna. Cena to tylko kolejny atut.

Oferta Polsat Box Go wzbogaciła się o nową komedię romantyczną To musi być miłość, którą obejrzeć można na stronie polsatboxgo.pl lub w aplikacji serwisu na wielu urządzeniach.
„To musi być miłość” to wyreżyserowany przez Michała Rogalskiego film, którego akcja rozgrywa się pomiędzy Bożym Narodzeniem a Sylwestrem. Opowiada o sile więzów rodzinnych i niesamowitej mocy prawdziwej przyjaźni. Matka trzech dorosłych córek wyjeżdża do Sopotu, aby jeszcze raz przemyśleć decyzję o swoim ślubie. Niespodziewanie dołączają do niej córki. Okazuje się, że ich związki nie są tak idealne, jak się im wydawało. W ramach rodzinnych obrad muszą zmierzyć się z rzeczywistością i zdecydować, co dalej. Tymczasem ich partnerzy zrobią wszystko, aby naprawić błędy i odzyskać zaufanie. Doprowadza to do wielu niespodziewanych i zabawnych sytuacji.
W produkcji wystąpili między innymi Małgorzata Kożuchowska („Wygrać marzenia”, „Gierek”, „Rodzinka.pl”, „Listy do M. 2”), Anna Smołowik („Podatek od miłości”, „Juliusz”, „Prosta historia o morderstwie”, „Listy do M. 4”), Ina Sobala („Najlepszy”, „Żmijowisko”, „39 i pół tygodnia”, „Chyłka”), Małgorzata Zajączkowska („Noc Walpurgi”, „Constans”, „Pogoda na jutro”, „Planeta Singli. Osiem historii”), Tomasz Karolak („Listy do M.”, „Kuchnia”, „Rodzinka.pl”, „Miłość do kwadratu”), Rafał Królikowski („Pół serio”, „Nigdy w życiu”, „Hotel 52”, „W jak morderstwo”), Mateusz Rusin („Mecenas Porada”, „Ranczo”, „Powidoki”, „Volta”) i Jan Englert („Przepis na życie”, „Chyłka”, „Dziewczyny z Dubaju”, „Świadek”).
Za produkcję odpowiada Akson Studio, a koproducentami są Telewizja Polsat, Cyfrowy Polsat i Polkomtel. Film był współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Do kin wprowadziła go Dystrybucja Mówi Serwis. Scenariusz napisała Agnieszka Pilaszewska, a autorem zdjęć jest Maciej Lisiecki. Kinowa premiera miała miejsce 5 listopada 2021 roku.

Jak obejrzeć „To musi być miłość” w Polsat Box Go?

Użytkownicy platformy Polsat Box Go mogą wypożyczyć film „To musi być miłość” za 20 zł na 48 godzin i oglądać w tym czasie produkcję dowolną liczbę razy. Film jest dostępny bez reklam, w dowolnym miejscu i czasie na stronie polsatboxgo.pl oraz w aplikacji na urządzeniach mobilnych z systemami Android, iOS i Harmony OS, wybranych Smart TV i Android TV, a także za pośrednictwem Apple TV, Amazon Fire TV oraz dekoderów. Serwis zapewnia funkcje Chromecast i AirPlay, umożliwiające przesyłanie obrazu z telefonu lub tabletu na przykład na ekran telewizora. 
 
 

W serwisie Polsat Box Go (pakiet Premium) można obejrzeć cały nowy serial komediowy pod tytułem Mecenas Porada z Aleksandrą Domańską w roli głównej. To historia ambitnej absolwentki prawa o wielkim sercu, która otwiera nietypową kancelarię.
Jesienna oferta Polsat Box Go zapewnia dostęp do wielu nowości, w tym przedpremier i produkcji dostępnych na wyłączność. Jedną z nich jest serial komediowy stworzony z myślą o fanach tematyki prawniczej – „Mecenas Porada”. Znana widzom z wielu produkcji telewizyjnych Aleksandra Domańska wciela się w rolę utalentowanej studentki wydziału prawa, Katarzynę Poradę, której przekorny los krzyżuje plany. W wyniku wypadku jej ojciec zostaje sparaliżowany, a Kasia musi zająć się utrzymaniem rodziny.
Aby skończyć studia, zatrudnia się jako fryzjerka. Z czasem okazuje się, że świetnie odnajduje się w nowej roli. Z determinacją kończy jednak wymarzone studia i zatrudnia się w lokalnej kancelarii. Jako osoba pogodna i serdeczna zyskuje wielu klientów. Niespodziewanie, po zdaniu egzaminu adwokackiego szefowa kancelarii wręcza Kasi wypowiedzenie. Zdesperowana mecenas Porada postanawia po raz kolejny wziąć sprawy w swoje ręce. Wynajmuje mały lokal w galerii handlowej i udziela pomocy prawnej za niewielką opłatą – złotówka za minutę.
W serialu występuje plejada gwiazd, w tym Radosław Pazura („Szwadron”, „Karol – człowiek, który został papieżem”, „Sfora”, „Chłopaki nie płaczą”), Antoni Pawlicki („Z odzysku”, „Czas honoru”, „Papusza”, „Proceder”), Mateusz Rusin („Ranczo”, „Powidoki”, „Volta”, „To musi być miłość”), Otar Saralidze („Kobiety mafii 2”, „365 dni”, „Last Minute”, „O mnie się nie martw”) i Monika Krzywkowska („Wkręceni”, „Skazane”, „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”, „Serce nie sługa”) czy Piotr Gąsowski („Daleko od noszy”, „7 uczuć”, „Futro z misia”, " Dowłatow”).
Pierwszy sezon serialu składa się z 12 odcinków. Za jego produkcję odpowiada TFP TV&FILM PRODUCTION. Scenariusz powstał przy współpracy Radosława Figury („Lekarze”, „Hotel 52”, „Szpilki na Giewoncie”, „2XL”, „Apetyt na życie”, „Teraz albo nigdy”), Anity Nawrockiej („Miłość na wybiegu”, „Hotel 52”, „Apetyt na życie”, „Szpilki na Giewoncie”, „2XL”) i Pawła Trześniowskiego („Miłość na wybiegu”, „Apetyt na życie”, „Szpilki na Giewoncie”, „Rezydencja”, „Hotel 52”, „2XL”). Reżyserem jest Bartek Prokopowicz („Chemia”, „Narzeczony na niby”, „Ultraviolet”, „Szczęścia chodzą parami”, „Miasto długów”).
Serial „Mecenas Porada” jest dla użytkowników pakietu Polsat Box Go Premium, którego promocyjna cena wynosi 30 zł za 30 dni. W pakiecie tym można obejrzeć również takie seriale, jak „Cień”, „Osaczony” czy „Układ”, a także także wiele filmów i programów dla każdego w formule VOD. To wszystko bez reklam. Pakiet włącza również opcję "pobierz", pozwalającą na zapisywanie wybranych plików na urządzeniach mobilnych i oglądanie ich offline.